برآورد پارامترهای ژنتیکی زنده مانی در بره های زندی با استفاده از مدل های حیوانی، پدری و آستانه ای

برای برآورد پارامترهای ژنتیکی زنده­مانی بره­های زندی، از 6517 رکورد که در سال­های 1370 تا 1390 توسط ایستگاه اصلاح­ نژاد خجیر استان تهران گرد­آوری شده بود، استفاده شد. پارامترهای ژنتیکی با استفاده از 16 مدل گوناگون با مدل حیوانی، مدل پدری و مدل آستانه­ای و با روش  REMLبرآورد شدند. برای تعیین مناسب­ترین مدل از معیار AIC استفاده شد. مدل حیوانی مناسب برای آنالیز زنده­­مانی بره­ها دارای اثرات ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیط دایمی مادری و کوواریانس بین اثرات ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری بود. مدل پدری مناسب دارای اثرات ژنتیکی افزایشی پدری و اثرات محیط مشترک مادری بود. مدل آستانه­ای مناسب تنها دارای اثرات ژنتیکی افزایشی پدری بود. وراثت­پذیری زنده­مانی بره با مدل حیوانی 001/0± 09/0 و مدل پدری 02/0± 13/0 بود. همچنین وراثت­پذیری برای زنده­مانی با استفاده از مدل آستانه­ای 06/0 ± 19/0 برآورد شد.